Veertig jaar Stadspolders.
Op 18 december 1980 werd de eerste paal geslagen voor het eerste rijtje woningen aan het Rudyard Kiplingerf en daardoor is 2020 inderdaad het jaar dat de wijk haar veertigjarig bestaan mag vieren. Begin dat jaar was er dan ook een enthousiaste bijeenkomst met vertegenwoordigers van heel veel wijkorganisaties verschillende mensen die ideeën hadden voor de viering van deze verjaardag. De winkeliersverenigingen, Het Polderwiel, de scholen natuurlijk en de kerken. Maar ook al die andere clubs hier in de Stadspolders: de Speeltuinvereniging, de wandelclub voor vrouwen, een schaakvereniging, een scoutingclub of een zangkoor. Of misschien wel een Jazzcombo, kunstschilder, dichter, glasblazer of acrobaat uit de wijk. En Bewonersorganisaties, de Bibliotheek, Speel-o-theek Pip&Zo, het NIVON-huis De Kleine Rug. Iedereen was enthousiast. Het zou een jaar worden om nooit te vergeten.
En dat werd het ook. Maar niet het jaar van feestelijkheden maar van Corona. Stadspolders ging net als de rest van de wereld in lockdown en van al deze goede voornemens kwam niets meer terecht.
Toch is er één activiteit wel doorgegaan. Ik was ook bij die bijeenkomst en had voorgesteld om de geschiedenis van de wijk te schrijven. Ik woon weliswaar nog maar 25 jaar in Stadspolders maar ik ben ook al even lang vrijwilliger bij wijkkrant de Polderkrant. Daardoor kwam ik in contact met veel actieve wijkbewoners en oudere mensen die hier al veel langer wonen en veel over die beginperiode konden vertellen. Ook interessant waren mijn interviews met mensen die hier al veel langer wonen in een van de buurtschappen die hier al eeuwenlang bestaan, zoals ’t Vissertje, Oliepijp, Bovenhoek en Kop van ’t Land. De Stadspolder zelf heeft als landbouwpolder ook een eeuwenlange geschiedenis en daarover is ook veel te vertellen. Ik ben daarom wel gewoon doorgegaan met het beschrijven van onze historie.
Het motto van de Polderkrant is altijd geweest: ‘Voor de wijk, door de wijk’. En dat wil ik ook met dit geschiedenisboekje doen. Ik wil de geschiedenis schrijven met zoveel mogelijk hulp uit de wijk. Iedereen heeft zijn of haar eigen verhaal te vertellen. Geschiedenis wordt gemaakt door de mensen in de wijk die moeten dus natuurlijk ook hun eigen verhaal kwijt kunnen. En de geschiedenis staat niet stil. Elke dag wordt er weer nieuwe geschiedenis gemaakt en over tien jaar praten we dus over vijftig jaar Stadspolders. Daarom wordt het boek niet op papier uitgegeven maar digitaal op internet. Dan kan het interactief worden aangevuld met nieuwe verhalen. Want geschiedenis houd nooit op.
Op deze site is daarom alles wat ik tot nu toe geschreven heb per hoofdstuk te downloaden. Dat zijn de volgende hoofdstukken:
- 1421 – 1880 Van Prehistorie tot eerste bewoners
- 1880 – 1970 Eerste activiteiten in de polder
- 1970 – 1980 Voorbereidingen
- 1980 – 1990 Pionieren
- 1990 – 2000 Groeipijn
- 2000 – 2010 Volwassen
- 2010 – 2020 Grijzer en groener
Ik zou het fantastisch vinden als ik daar zoveel mogelijk commentaar op krijg. Aanvullingen, verbeteringen, foto’s, verhalen, commentaar. Dat kan via het contactformulier op deze website. Ik zal in een blog regelmatig terugmelden wat dit heeft opgeleverd. De hoofdstukken zullen zo kunnen worden bijgewerkt en zo steeds meer inbreng krijgen van wijkbewoners.
Ik blijf echter de eindredacteur van het boek. Ik zal dan ook niet alle reacties gelijk opnemen. Wel heb ik me voorgenomen alle relevante reacties in een appendix op te nemen en/of in het blog te vermelden.
Zo zou het boek een gezamenlijk levend product moeten worden. “Voor de wijk, door de wijk”, zoals het motto van alle wijkkranten in Dordrecht ook altijd al geweest is.
Ik heb zoiets nog nooit gedaan, dus ik ben heel benieuwd of dit gaat werken. Ik hoop het van harte en zou er dan ook heel trots op zijn.
Henk van der Maas